Er zijn in de natuur een paar honderd aminozuren bekend. Twintig van die aminozuren vormen de bouwstenen van menselijke eiwitten. Van deze zogenaamde fundamentele aminozuren worden er acht als essentieel beschouwd, dat wil zeggen dat het lichaam deze aminozuren niet zelf kan synthetiseren en we ze dus met de voeding moeten binnenkrijgen.
Aminozuren vormen al jaren een populair voedingssupplement. Bcaa’s, d-aspartaat, beta-alanine, glutamine, arginine, citrulline, taurine, en tyrosine zijn enkele voorbeelden van supplementen die, met name bij sporters, populair zijn. Waar bcaa’s bestaan uit een keten van drie aminozuren, gaat het in de andere gevallen om losse aminozuren. Ook zijn supplementen van alle twintig, of alleen de acht essentiële, aminozuren populair.
De redenen om aminozuren als supplement te nemen zijn net zo divers als de rollen die zij vervullen in het menselijke lichaam. Bekend is dat aminozuren de bouwstenen vormen van spieren. Sporters nemen om die reden vaak aminozuren om het herstel en de spieropbouw te ondersteunen. Een voorbeeld van een dergelijk supplement is Intra Amino. Deze formule bevat veel leucine. Onderzoek toont aan dat juist dit aminozuur een belangrijke rol vervult bij de spieropbouw.
Aminozuren kunnen ook om andere redenen dan spieropbouw en herstel genomen worden. Inname van beta-alanine is bijvoorbeeld een effectieve wijze om het duurvermogen te vergroten. Suppletie met arginine kan leiden tot een grotere vorming van stikstofmonoxide (NO) in het lichaam. Dit leidt tot vaatverwijding, wat zowel de sportprestaties als de prestaties tussen de lakens kan verbeteren. Tyrosine en tryptofaan zijn aminozuren die genomen worden om hun respectievelijk opwekkende en rustgevende effect. Deze werking berust op het feit dat zij de productie van bepaalde signaalstoffen in de hersenen vergroten. Een voorwaarde om een dergelijke uitwerking te bereiken is wel dat deze aminozuren op een nuchtere maag, in afwezigheid van concurrerende aminozuren, genomen worden. Dit geldt voor de meeste losse aminozuren die genomen worden om in het brein een bepaald effect op te roepen.